Poyraz'ın hayatının ilk 1 ayı..

Poyraz'ımız dün 1 aylık oldu! Ne kadar cabuk gecti zaman, sanki hic gecmicek gibiydi..

Zorlu geçen bir 1 ay oldu ama hergünü aslında çok güzeldi..Kimi zaman ağlayarak, kimi zaman gülümseyerek geçti bu 1 ay.. Acaba yapabilecekmiyim, anne olabilecekmiyim, hazır mıyım soruları arasında, ben artık anneyim, benim bi oğlum var düşünceleriyle.. Çok huysuz olsa da , bazı geceler beni çok üzse de ben oğlumu çok seviyorum, iyiki geldi hayatımıza..

İlk ayımızda neler yaşadık.. Önce 1 haftalıkken 2 gün hastanede yattık..ikimiz için de üzücü ve yorucu 2 gün oldu.. Onu öyle gözleri bağlı ,çıplak ,ışık altında yatarken görmeye dayanamadım.. Zor bi annelik tecrübesi oldu.. Daha sonra gaz problemlerimiz başladı..Her bebekte olduğu gibi..Ama miktarca fazla..Her türlü şeyi denedik, hala deniyorus.. Emme güçlüğü yaşadık, hala yaşıyorus.. Süt miktarımdaki azlıktan dolayı malesef mama takviyesi ile başladı hayatımız :( Ama aç kalmasındansa buna razı oluyorum..Malesef ne yaparsam yapim sütümü artıramadım..Sık sık emzirmeme, herşeyi yiyip içmeme rağmen olmadı.. Öyle dolaplarını sağılmış sütlerle dolduranları duydukça hem imrendim, hem üzülüp ağladım..Ama yapacak birşey yok.. Daha sonra mamadan dolayı kabızlık problemi başladı tabi..Onu da yavaş yavaş hallediyorus..Önceleri 3 günde 1 yaparken, şimdi hergün yapmaya başladı..

Uykuya gelince.. Çok uyuyan bir bebek olmadı hiç Poyraz..40'ından sonra değişir diyorlar ama ben pek ümitlenmiyorum.. Yeni yeni geceleri 12 den 4 e kadar uyanmadan uyumaya başladı..ama çoğunlukla gaz probleminden dolayı uykusu bölünüyor..ayrıca hamileyken dinlediğimiz müzikleri unutmuş olarak doğdu Poyraz :) Banamısın demiyor, hatırlamıyor bile..Ama saç kurutma makinası sesini seviyor..Ona yeni bi CD sipariş verdim, bakalım beğenicekmi.. Çok methini duydum..


Zor günler geçirdik, geçiriyorus..Bir düzen tutturmak için çabalıyorus..Anneliğin güzel yönleri kadar zor yönlerini de kısa zamanda gördüm.. Belki Belçika'ya dönüp Poyraz'ın bu ilk aylarında yanlız ve başbaşa olacak olma fikri beni korkuttu biras.. Yavaş yavaş birbirimize alışıyorus.. Tamam babasıyla düşündüğümüz gibi çok uslu bi bebek deil, yatağa koyunca uyumuyo, cop cop emmiyo ama olsun.. Ben onun her haline razıyım..

İşte bu yüzden annelerin hakkı ödenmez di mi?