Seni şimdiden özledim baba..

Babacım,

Dun oglen seninle ilk kez ayrılmak zorunda kaldık,dünyaya gelicem yere, Ankara'ya donduk..Seni simdiden cok özledim biliyo musun? Annem de oyle..Hem de cok.. Ben simdi her sabah uyandıgımda kiminle oynicam? Aksamları kime şaklabanlık yapıcam?Ama neyse ki cok uzun ayrı kalmayacagız..

Dun ucak yolculugumuz cok guzel gecti, annemin ayaklari her zaman oldugu gibi sisti biraz ama yolculuktan rahatsız olmadı,ben de elimden geldigince sakin olmaya calistim. Ucak oldukca gürültülüydü çünkü her yastan,her boydan onlarca bebek ve cocuk vardı.Bir ara allahtan annem kulaklıklarımı taktı da muzik dinlerken duymadım onları.Ama ben soz verdim anneme onlar gibi olmıcam,uslu uslu oturcam sizin yanınızda. Turkiye'ye yaklastikca annem biraz heyecanlandı, kalp atislarindan hissettim.Sanırım inerken ben de heyecanlandim ,o yuzden fazlaca debelenmis olucam ki annemi biras huzursuz ettim..Hersey yolunda gitti ve saat 20:30 gibi bizi 4 gözle bekleyen dedem ve dayimla bulusabildik..

Sonra ne yaptik bil bakalim? Havaalanından beni direk Ataturk Orman Çiftliği diye bir yere goturduler.. Izgara kokuları içinde kalabalık bir yerdi.Annem orda kumpir diye birsey yedi, superdi baba! Aylardır bu kadar güzel birsey yememiştim :)

Seni düşünerek uyuduk dün annemle..Bu sabah yine senin sesinle uyandik..Kendine iyi bak olur mu?

Seni seviyorus..